Peace! Pace! Paz! Fred! Frieden!

Hooooooi!



Het 8-dagen rooster kwam afgelopen week goed van pas, want donderdag was de Opening Ceremony waarmee officieel het jaar start en vrijdag was rumtumtitummmm Peace One Day!!
En het was super leuk! Maar wat is het?!
Beiden dagen werden we geacht nationaal kostuum te dragen en als je dat niet hebt iets heel kleurigs. Het verschil tussen de happenings is dat de opening ceremony wat formeel is en Peace One Day… niet. : )
Donderdag zijn we met de hele school naar een aantal plekken gegaan die belangrijk zijn in de Italiaanse geschiedenis. Na een aantal lange, hele hele lange speeches werd het schooljaar officieel geopend. Dat moment was heel mooi: veel leerlingen droegen hun nationaal kostuum en er wapperden 89 vlaggen. Het zag er echt geweldig uit!





De afgelopen weken hebben we een heleboel rehearsels gehad en vrijdag konden we een spetterende Peace One Day show neerzetten in Trieste! We begonnen de show met een flasmob: de Soranbushi, een Japanse vissersdans (klinkt heel ingewikkeld maar is heel makkelijk). Een heleboel dansen volgden, ik heb bijvoorbeeld naast de Soranbushi ook een Indonesische dans en L’ombelico del Mondo gedanst.
De ochtend begon met een Residence Breakfast (ontbijten met je huisgenoten), een spreker die vertelde over concrete vrede creëren, workshops die met vrede te maken hebben (dat kan een discussie zijn maar ook peace armbandjes maken) en een picknick. Vervolgens vertrokken we naar Trieste… Showtime!
Na de show hebben we een kleine optocht door Trieste gehouden en dat was heel gaaf. We trokken veel bekijks want de internationaalheid spatte er af. Kijkt u maar:




Dit is de Peace One Day trailer die we op het college gemaakt hebben:
http://www.youtube.com/watch?v=fe5V1g8US3k&feature=player_embedded

Vanochtend trof ik twee verdwaalde Nederlanders aan die de school aan het onderzoeken waren omdat ze geen idee hadden wat het was. Ik hoorde ze Nederlands babbelen en ik ben er toen op af gerend want Nederlanders aantreffen is gewoon heel cool. : )
Ik heb ze toen uitgelegd wat UWC is en wat we doen, en op dat moment realiseerde ik me dat UWCer zijn echt super gaaf is! Ik leef in een hele mooie, bijzondere community en dat besef ik heel goed. Als ik er dan echt als een echte "professional" over kan vertellen, het leven op UWC, ben ik super trots! 
Proud and happy to be an UWC student... 



Liefs, Hester